after a month

Vorige week begon onze vierde week, tot nu toe heb ik het ongelooflijk naar mijn zin. Nog niet veel gedaan maar gewoon lekker genoten! Al twee keer Lions head opgehiked en ook nog de halve tafelberg. Sportief bezig. Nu gaan we allemaal dingen plannen die we allemaal willen doen. Zoals Simons town pinguins bezoeken, kaap de goede, kayakken, surfen, paragliden, pff en nog veel meer. Helaas kost het allemaal geld, maar gelukkig komt eind deze week weer geld binnen :)

De week begon rustig, maandag 16 feb. half 12 op stage en om 2 uur waren we al klaar, we zijn mee geweest naar een meeting bij Bathandwa. Dinsdag en woensdag hebben we aan het bijwerken van de financiën gewerkt, fijn om het gevoel te hebben dat je eindelijk iets kan betekenen. Ik dacht namelijk dat we deze week al zouden beginnen met de after school program bij Bathandwa, maar helaas moest daar nog wat geregeld worden. Volgende week beginnen we daar echt. Werken in de townships, ik heb er zin in.

Op de woensdag kwamen Hilde en Nicky ons bezoeken in de organisatie en zijn samen langs een aantal projecten gegaan. Het was leuk om onze afstudeercoach te laten zien waar we zoal kwamen. Gelukkig vonden zij het ook leuk om het allemaal te zien.

Ik zal jullie een korte beschrijving geven hoe de townships er in mijn ogen uitzien. Als je op de N2 rijdt richting sommerset west zie je aan beide kanten van de weg de townships liggen. De townships die het meeste opvallen zijn de townships waar ze nog alleen maar Shacks hebben (golfplaten huisjes). Boven de townships zie je allemaal elektriciteitskabels lopen zodat ze in de Shacks ook elektriciteit hebben. De Shacks staan dicht op elkaar. Aan de randen zie je van die bouwvakkerstoilets. Dat zijn de wc's voor de hele townships, alle shacks dus, dat zijn er nogal wat. Wij rijden richting Kaylitsha de grootste townships. Daar komen we aan bij QQ section, de geur is niet het fijnste wat je ooit hebt geroken, maar goed. Hier lopen we een paar gangen door waar je alleen maar te voet door kunt naar een kinderdagverblijf. De gangen zijn gewoon paadjes van zand, die bloedheet zijn omdat ze zon er volop schijnt ( te bedenken dat sommige kinderen geen schoenen hebben). We komen in een Shack die even groot is als een klaslokaal in Nederland. Hierin staat een klein keukentje. Stoeltjes en tafeltjes voor de kinderen en er hangen heel veel tassen van de kinderen aan de muur. Dan zijn er 4 a 5 begeleiders en met houten platen worden de ruimtes gescheiden. Een kleine ruimte voor de jonge kinderen iets grotere ruimte voor de wat oudere kinderen en voor de allerjongste kinderen één matras waar de baby´s op liggen en slapen. Dit klinkt nog niet eens zo erg, maar je moet je bedenken dat de bloedhete zon vol op de Shack schijnt en het er dus wel behoorlijk warm is. Dan nog te bedenken dat er 65 of meer kinderen elke dag aanwezig zijn. Dat zijn de omstandigheden in de townships. Een kleine bloedhete ruimte waar 65 kinderen spelen en werken. Iets dat in Nederland nooit zou mogen en nooit zou zien. Maar daar moet je niet teveel aan denken. Want als je die lieve kindjes ziet met allemaal een glimlach, luisteren en niet klagen dan warmt dat je hart wel weer op. Zoveel vreugde in zon erbarmelijke omstandigheden, dat zie je denk ik nergens anders in de hele wereld dan in Afrika.

Dit is dus een korte beschrijving van een van de projecten waar we langs zijn geweest. Als je een beetje inlevingsvermogen heb dan kun je een verbeelding maken hoe het hier is, naast alle mooie dingen.

Donderdag heb ik een gezellig dagje met Merel en Arjan in kirstenbosch gehad. Door de botanische tuinen gelopen, geluncht en gelachen. Vrijdag 20 februari zijn we lekker op stap geweest, dit keer even wat rustiger aan gedaan met de drank. Ik moet zeggen hier uitgaan is super. We zijn naar Club 31 gegaan. Dit is een club op de 31e verdieping van een gebouw, die je een uitzicht bied over de hele stad. Daarnaast gaan ook nog eens alle voetjes van de vloer. Dansen hier in kaapstad kunnen ze wel. Zaterdags vroeg opstaan (10.30 uur, dus valt nog mee) om naar the old bisquit market te gaan. GEWELDIG, een markt waar je alles kunt krijgen, ik denk dat je er nooit genoeg van kan krijgen om daar rond te lopen. Een hele markt vol met kraampjes met eten en een plein waar muziek wordt gespeeld dan heb je er ook nog kleding sieraden tassen alles wat je maar wensen kan. Als je ooit in Kaapstad bent mag je dit zeker niet missen. De zon scheen en het was prachtig weer, dus we dachten laten we met zijn alles de tafelberg gaan beklimmen. sportschoenen aan, korte broekjes, shirtje en vestje mee... Niet zo slim idee. Het begon goed maar halverwege begon het weer om te slaan. Ja hoor... van iets minder weer werd het alleen maar slechter. Maar vastberaden wilden we omhoog want we waren inmiddels al 3 kwart. Pffff wat een zware hike. Eenmaal boven aangekomen werd dat waar we voor vreesden werkelijkheid. De kabelbaan met lift ging niet meer naar beneden. We moesten de zware hike die we net tot boven hadden gered "heelhuids" ook nog eens naar beneden hiken. Dit was opzich best gevaarlijk door de wind die je bijna van de berg afblies. Op handen en voeten de helft in het donker naar beneden, gelukkig hebben we het overleefd. Ik moet zeggen ik heb het nog nooit zo koud gehad, want natuurlijk had ik me veel te dun aangekleed.

Ik zal het maar niet over de spierpijn hebben die ik ervan heb overgehouden. Zondag 22 februari half 10 sprongen we met 9 man in 2 auto's op weg naar "kaap de goede hoop", "capepoint" & "de pinguïns. Eerst over een prachtige weg gereden richting capepoint. Wat een uitzicht, daaraan kom je niet te kort in Zuid-Afrika. Na een plekje te hebben gevonden dachten sommigen lekker een broodje te kunnen pakken, maar zodra je ook maar iets van eten in je handen hebt kwamen de bavianen op je afgerend om het eten van je af te pikken. We hebben ons wel kapot gelachen hoe de Baboon achter Floris aan renden. Ze komen dan ook vlak bij en als het mogelijk is grijpen ze je gewoon het eten uit je handen. Dit geeft wel de mooie foto's van een baboon dichtbij. Weer een stijl stuk en veel trappen lopen, gelukkig hadden we allemaal geen spierpijn meet van de tafelberg........WEL DUS!! Met wat gekreun kun je weer van een prachtig uitzicht genieten. Hierna met de auto door naar Kaap de goede hoop. De plek waar de VOC een verversingspost heeft gevestigd en geschiedenis heeft gemaakt in Zuid-Afrika. Natuurlijk zoals elke toerist op de foto met het bord. Hierna zijn we richting simons town gereden. Dit was in mijn ogen het hoogtepunt van het weekend. Bij Boulders Beach kon ik dan eindelijk waar ik al zolang op heb gewacht met de PINGUÏNS zwemmen. Bikini aan en het water in springen. Ik moet zeggen tot nu toe het hoogte punt van mijn verblijf in kaapstad. Wie had dat durven dromen om lekker in het water met de pinguïns te zwemmen. (foto's en filmpjes volgen nog). Arjan en ik hadden een strandje gevonden waar alleen wij 2 en pinguïns waren. ONGELOOFLIJK. Het water was er ook het lekkerste water wat ik tot nu toe heb meegemaakt van zee in kaapstad. Het water bij campsbay, clifton beach enz. is gewoon ijskoud. Dit komt doordat het water vanaf de zuidpool komt. Maar bij de pinguïns is het heerlijk, ik snap wel dat die op die plek rondzwemmen.

Na dit mooie actieve weekend, zijn we gezellig thuis na een warme douche een filpmje gaan kijken... Doodmoe, dus heb als een prinsesje geslapen. Al een maand hier en het ongelooflijk naar mijn zin. Heb al zin in de volgende 3 maanden. Deze week eindelijk beginnen met capacitie building en afther school programm. Zaterdag old bisquit market denk ik weer en zondag een concert van goldfish in de botanical garden in kirstenbosh.


Lieve mensen ik weet dat ik niet zo'n schrijver ben, maar hoop toch dat jullie mijn verhaal lezen en er een beetje van genieten. Vorige week was wifi hier heel slecht. Maar vanaf nu hoop ik meer reisverslagen te kunnen posten.

Tot snel en dikke knuffel vanuit Kaapstad.